Uczniowie sadzący drzewka w Parku Wielkopolski. W głębi widoczne mury Filtrów oraz kamienice przy Filtrowej 63 i Łęczyckiej 4.
Jak sądzicie, może obecnie też by się przydało takie święto? 
Sejm Ustawodawczy uchwalił 7 października 1921 roku dwie rezolucje, w których wezwał rząd, „aby wprowadził obowiązkowo w szkołach święto sadzenia drzew na wiosnę i w jesieni”. Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego we współpracy z Ministerstwem Rolnictwa i Dóbr Państwowych wydały przepisy wykonawcze w 1923 roku i decyzja weszła w życie.
„W okólniku [MWRiOP] wyjaśniono, że inicjatorami świąt sadzenia drzew powinni stać się przede wszystkim kierownicy i kierowniczki szkół powszechnych, którzy powinni współpracować w tym zakresie z miejscowymi władzami państwowymi, samorządowymi (sejmikami powiatowymi, zarządem gminy, magistratem) oraz z towarzystwami społecznymi (takimi jak kółka rolnicze i ogrodnicze) oraz z miejscowym proboszczem, działaczami społecznymi i ziemiaństwem. […] Co cenne, w okólniku podkreślono walor wychowawczy tego święta, tzn. kierownicy szkół zostali zobowiązani do wyjaśnienia dzieciom wartości obowiązku sadzenia drzew. Założono, że każde dziecko będzie opiekowało się jednym drzewkiem, a proces wychowania do wartości piękna tej opieki ma przebiegać w atmosferze «…ukochania przyrody, a nade wszystko swej ziemi rodzinnej, jej piękna i pożytku…» […]. Uznano również, że święto sadzenia drzew powinno być połączone z zabawą nie tylko dzieci, ale w miarę możliwości całej społeczności lokalnej. Jako optymalny termin organizowania święta sadzenia drzew przyjęto okres między 1 kwietnia a 3 maja każdego roku, ze szczególnym wskazaniem okresu Świąt Wielkanocnych i Święta 3 Maja (w połączeniu ze świętem narodowym). Natomiast jesienią to święto sugerowano urządzać w okresie między 25 września a 25 października każdego roku. Podkreślono również, że święto sadzenia drzew jest dniem wolnym od nauki szkolnej […]. Szczegółowe wskazówki, dotyczące organizacji oraz przeprowadzenia święta sadzenia drzew zawarto w załączniku do analizowanego okólnika, w którym zapisano, że «całą opiekę po zasadzeniu powinno uskuteczniać to dziecko, które drzewko posadziło, a dla zainteresowania małego opiekuna, należy drzewko naznaczyć farbą jego literami»” (Edyta Wolter, „Działalność Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Drugiej Rzeczypospolitej w zakresie ochrony przyrody”, w: „Studia Ecologiae et Bioethicae”, Wyd. UKSW, t. X, 2012, z. 2, s. 12-13, http://seib.uksw.edu.pl/…/tom_10_2_1_edyta_wolter_dzialalno…).
Źródło zdjęć: Narodowe Archiwum Cyfrowe.
